Cierpienie.

,,Choćby”

Dlaczego jesteś

A ciebie nie ma.

Jesteś – nie odpowiadasz.

Pogrążony w smutku

Zamykasz się w sobie.

Zamknięty pośród próżni

Nigdy nie zakwitniesz.

Choćby burze miały Cię obudzić

,,Nie” wciąż powiadasz.

Śliczny, promienny  kwiat

Który szczęście me niósł.

Choćby tysiącami wiatrów gnany

On i tak nie będzie rósł…

Zastygnięty, zamknięty

Na fale złowieszczej mary zostanie rzucony.

Pozwól ujrzeć raz jeden

Ostatnie niebo nim gniewny cios

Zgładzi mój los z tego świata…