Alone

,,Pożegnanie" 

Gdy odbijający się księżyc

Na kałuży drży

Nie przestają płynąć łzy,

Bowiem wszystkie najznakomitsze sny

Nie są takie jak Ty.

Idąc na drugą stronę

Żegnały mnie Twe oczy

Ciemnozielone.

Nie jestem na to gotowa

Czy aby na pewno chcę

By to były ostatnie słowa?

Czy pożegnanie

Nie jest gorsze niż oczekiwanie…

Nie odchodź,

Bo nie potrafię w pustce być,

Tracąc Ciebie, tracę chęć by żyć.

Tears

,,Tęsknota"

Kiedy mija czas

Odchodzi stąd

Jedno z nas…

Rozbite dookoła cenne kawałki szkła

Wcale nie jestem na Ciebie zła.

Wiejący wiatr

Otuli mnie niczym szal

Niosąc mnie w dal.

Słysząc trzepot skrzydeł i wołanie

To Ty kochanie

Złap mnie po raz ostatni za ręce

Dopóki jeszcze może bić moje serce…

Wciąż czekam...

,,Gdzie się podziałeś”

Gdzie się podziałeś

Mój ukochany,

Skarb twej miłości pożądany

Pośród burzy słów pozostał schowany

Rozdzieleni przez murów cień

Czekaliśmy na słoneczny dzień.

Czasu mijanie,

Serc oczekiwanie

Trwało bez końca

Znienawidzony

Dźwięk tłuczonego szkła

Jest jak miłości mgła,

Która nieustannie prowadzi mnie do zła.

Nadal czekam

Przed zazdrością uciekam

Gdzie się podziewasz kochanie

Czekałam, karmiłam zaufanie.

Jeden uschnięty kwiat,

Którego zmęczył już świat

Wciąż powtarza:

Gdzie byłeś kochanie

Czy na marne było moje czekanie? 

Escape

,,Ucieczka”

Ucieknę od was

Prędko

Będę biec,

Bredząc.

A wy niczego nie wiedząc

Będziecie milczeć

Miliony, wieki, dekady, miesiąc

Pośród pychy siedząc

Niczym zakładnik

Śmierci bliski

Pojony resztką zwietrzałej whisky,

Będącej nadzieją

Z której inni się śmieją

Bowiem nie wiedzą,

Że pod miedzą – czeka ich upokorzenie…

Dziękuję!

Mnóstwo czasu przy nich ślęczałam

i że ktoś chce to czytać - tego się nie spodziewałam.

A więc gościu miły,

dziękuję, że czytasz moje wypociny! :)

Loser.

,,Uciekam ''

Odwróciłam się od litości

pozwalam by rozlana krew

spływała po mojego miecza nagości.

Księżyc - jedyny świadek zbrodni

przyćmił złudność lamp

i wie,

że nie żałuję zgaszonych życia pochodni…

Na niebie gwiazdy błyszczą

Dzięki nim czasu przepowiednie się ziszczą.

Szukając sensu istnienia

Nikt nie pokonał żądzy i pragnienia…

Na pustym, wielokolorowym niebie

Ledwo jaśnieje gwiazda

Całkiem sama?

Z oddali wiatr porywa

Sztandar mojej odwagi.

Nienawidząc zniewagi

Wpadając w szał

Głosy mówiące: ,,Sam”

Nigdy nie powiem Wam,

Że uciekam…

Słowa pisane nocą...

,,Pod księżycem" 

Nocą ciepłą

odkrywasz me piękno.

Nie potrzeba nam

ulotnego blasku świec,

czy nostalgii lamp.

W świetle księżyca

widzimy tylko swe lica.

Jaśnieje pośród nocy

swoim chłodem dodaje nam mocy.

Srebrny towarzysz - z góry nas nas spogląda

faluje także i jeziora woda.

W jego obecności

stajemy się jednością.

Walczymy z samotnością,

która nas nie zwycięży.

Mijają lat tysiące

i wreszcie

możemy cieszyć się 

wschodzącym słońcem.

Składając przyrzeczeń pocałunek

odsunąłeś mój smutek,

Przez Twoją siłę,

nawet jutro nie zginę....

Ballada.

Moja pierwsza w życiu ballada. Co prawda do Mickiewicza się nie umywa, ale nie jest taka zła.

Składam się z ciągłych powtórzeń ~

,,Wybór"

Idę sama mostem

Nad rwącą rzeką.

Gołe stopy

Delikatnie stykają się z ziemią
splamioną rozpaczą.

Ciągle pozostawiają mnie samą.

Skoczyć chciałam,

lecz się zatrzymałam.

TY TY TY

Spojrzałeś miłości wzrokiem.

Dążymy ku sobie

Nie bacząc, że tornado życia nas porwie…

Wybór nas czeka,

Wybór nas nie zmieni.

Zlęknieni

Wciąż poszukujemy prawdy,

Pogrążeni – wybieramy

Pomiędzy czarnym i białym…

Zainspirowana Lancelotem.

,,Rycerz"

Ten waleczny rycerz

Ukorzył się przed Tobą.

Oczy jak szmaragdy

Odbijały jego życie

Jak Twoje oblicze studnia.

Chcę żyć – powtarzały każdego dnia.

Wolny jak ptak

Rozłożyć skrzydła pierzaste i polecieć

Hen daleko,

Tam gdzie nikt mnie nie znajdzie…

Wstał i odszedł

Zostawiając ciszę jak swój atrybut.

Została na zawsze,

Bo już nie powrócił.

Choćbyś sama szła

Pośród ciem

I tak nie uchronisz się od ich l a m e n t u.

Cierpienie.

,,Choćby”

Dlaczego jesteś

A ciebie nie ma.

Jesteś – nie odpowiadasz.

Pogrążony w smutku

Zamykasz się w sobie.

Zamknięty pośród próżni

Nigdy nie zakwitniesz.

Choćby burze miały Cię obudzić

,,Nie” wciąż powiadasz.

Śliczny, promienny  kwiat

Który szczęście me niósł.

Choćby tysiącami wiatrów gnany

On i tak nie będzie rósł…

Zastygnięty, zamknięty

Na fale złowieszczej mary zostanie rzucony.

Pozwól ujrzeć raz jeden

Ostatnie niebo nim gniewny cios

Zgładzi mój los z tego świata…

Dawno niczego nie wrzucałam...

,,Grzech ‘’

Los przekłada kartki mojego życia

Nie wnikając w ich treść.

Rozwiane przez wiatr czekają na czyjąś uwagę.

Nie chcę żyć,

Zrozpaczony i pustką wypełniony.

Unoszę się nad ziemią,

Bo wyrzekłem się swojego człowieczeństwa.

Gorzkie łzy nie oznaczają próśb spełnienia.

Krew cieknąca z mojej ręki

Nie zmyje grzechu, grzechu udręki.

Zgniłe pomarańcze owoc zakazany przypominają

Diabły nade mną w tańcu tuptają.

Nie pójdę z nimi

Kuszony w głowie głosami niczyimi

Przerażony ogniami piekielnymi

Uciekam.

Pozytywnie ^^

,,Jarmark”

Czasami

Tak mi opowiadali

Tuż nieopodal

Tu obok serca

Skarb każdy skrywa.

Wielki Jarmark się zaczyna

Same stoiska

Pusta nie była nigdy tam miska.

Kramy z radością, miłością

Śliczne, kolorowe

O, a tam na pobliski namiot wskazując

Przyjaciół spotkasz od grona

Odlatuje stąd ostatnia wrona.

Każdy z nas ma swoje wesołe miasteczko,

Dlatego i Ty uśmiechnij się ździebko.

Na pewno nie jest Ci lekko,

Ale ja otrę łzy

Namaluję uśmiech na Twojej twarzy,

A nigdy nie poczujesz ludzkiej odrazy...

Zawsze go brak...

,,Czas"

Rozpłakana

Wychodzę i trzaskam drzwiami.

Burza swój koncert zaczyna nad nami.

Piorunem pieści drzewo

Delikatnie.

Błysk rozświetla niebo

Dając nadzieję, że nie usłyszę potęgi riffu grzmotu…

Boję się i uciekam…

Goni mnie

Na czarnym rumaku

Szybszy niż ja – czas.

Trwa nasza pogoń,

Docieram do sklepowej witryny

Tam zegarów niezliczone ilości

Każdy chodzi inaczej.

Wskazówki przyśpieszają nagle

Minuta jest sekundą

Godzina minutą

W szybie dostrzegam czasu potworne rysy

Więdną rosnące tutaj irysy.

Odbiera nam wszystko nie dając NIC w zamian …

Poznajcie go

Na imię mu czas!

Those moments were like flowers to me...

,,Nie chcę..."

Nadal poszukuję swojej miłości,

Czasem usłyszę słówko – dwa od radości.

Wstaję o świcie

Idę sama,

Bo nie mam kogo złapać z rękę.

Błądzę

Wśród korytarzy Twojej urody

Ścieżek Twojego uśmiechu.

Mijam piękną wiśnię

Jej kwiaty – różowe, pachnące

Zdobią jej gałązeczki jak biżuteria – nie jest sama.

Ale wszystko przemija ~

Zrywa się wiatr

Moje włosy tańczą z płatkami kwiatów

Jestem jak układanka bez jednego kawałka

Niekompletna…

Czy kiedykolwiek odnajdziemy siebie

Pójdziemy razem

Przez most gwiazd

Do tego co nazywam miłością…?

Tylko nie odwracaj się ode mnie

Nie chcę żyć sama…

Gabinet luster...

,,Pośród luster”

Zdezorientowany

Znajduję się w miejscu

Gdzie luster co niemiara…

Obłąkany

Boję się na nie spojrzeć.

Co jeśli powiedzą mi słodkim tonem,

Że stałem się potworem

Albo bezmyślną marionetką

Nie taki

Jakiego spotykam  na co dzień…

Zamykam oczy

Nie spojrzę!

Krzyczę z rozpaczy

NIE MOGĘ.

Otwieram oczy

I widzę sobie

Ze łzami w oczach,

A lustra stały się samotnymi kawałkami szkła

Które zmiażdżone determinacją

Nadal potrafią ciąć…

Tak nostalgicznie...

,,Ostatni”

Nienawidzę siebie

Skryta w dłoniach

Oczekuję na towarzystwo łez

Czy ktoś stanie obok mnie,

Pokrzepi…?

Chcę być silna

I uśmiechnąć się ten ostatni raz.

Serce ciężkie jak głaz

Nie mam odwagi

By pozbawić was radości moim brakiem

Jednej jedynej rzeczy miłości.

Nie chcę – mnie

Pragnę stąd odejść

Na zawsze…

Moje ostatnie niebo,

Moje ostatnie słońce

Nim oceanu otchłań mnie pochłonie.

Żegnajcie...

Moje wariacje

"nogami góry do,,

Leżąc na polanie

minęło mi śniadanie.

Patrzę na niebo

płyną cirrusy

przypominające zaorane pole.

Dostrzegam cumulusy 

majestatyczne, puszyste.

O ten na prawo wygląda jak balon

nadzieją niesiony,

o, a ten tu 

niczym kwiat w sowę zmieniony.

a tam, nieopodal 

widzę Ciebie,

na księżycu

machasz do mnie z daleka.

Złamałaś granicę

nie chcę rysować tylko prostych liń,

pragnę by powstały 

takie

narysowane od ręki

bez znużenia i mojej udręki...

Jest jak cień człowieka...

,,Miłość"

Widzę Ciebie, 

cieszę się,

serce z radości podskakuje.

Uśmiechasz się

i ja także pragnę się uśmiechnąć,

dzieje Ci się krzywda

muszę Ciebie od niej odepchnąć.

Dlaczego czuję się tak dziwnie...?

Unoszę się nad ziemi  a

dzięki skrzydłom Twojej miłości,

nie potrafię się ocknąć z chmury radości

pobudzona ciepłem miłości.

Już nigdy nie zmarznę...

Nawet dzięki nauczycielom przychodzi natchnienie...

,,Pytanie''

Chcę iść, 

chcę poznawać ten świat

i dowiedzieć się

po co właściwie rośnie tutaj ten kwiat.

Pojąć nie zdołam

dlaczego żyję na wielkiej kuli,

a ja jestem malutki.

Świecie, dlaczego jesteś ogromny?

Mimo swej potęgi,

pośród wszystkich świata mądrości,

nadal nie potrafimy krzewić w sobie miłości...

O niczym.

,,Nic''

Co zrobić kiedy w głowie pustka

wszystko stracone 

i nic.

Co to jest - nic?

Czy wypełni moją pustkę?

Gdzie to znajdę

tam, gdzie złota złoża,

tam, gdzie życia sens?

Więc...

Ale jak to wygląda?

Wiem, że nie wiem 

jak nic wygląda...

Głupi byłem, jestem pozostanę

kiedyś wiedziałem, 

jak żyć miałem...

Myślenie o poranku...

,,Mechaniczne stworzenia''

Czymże są one,

stworzone...

Widzę je i ich nie widzę.

Spoglądam na nie

manipulowane przez zazdrość...?

Wyglądają jak gołębie

małe, śnieżnobiałe i radosne...

Stają na ziemi,

poruszają się mechanicznie

oczekując na życia wiosnę...

Wszystko co widzę...

,,Burza”

Jestem z wami

Więc dlaczego ze mną nie rozmawiacie?

Krzywe spojrzenia

Słowa których nie potraficie wykrzyczeć mi w twarz

Są jak nóż wbijany w plecy.

Krwawię

Słyszę wasze śmiechy

Szydercze

Pełne pogardy.

Sprawiacie że burza

Rozkwita w moim sercu.

Szaleje i niszczy wszystko…

Jaki jest sens nienawiści

Która się we mnie rodzi…?

Nienawiść – zdrady siostrzyczka

Sprawia, że umiera wszystko

Co życiem tchnięte..

Zabija uczucia

Człowiek nie jest człowiekiem

Zatraca się

Nawet Wam tego nie życzę

Podpisany

Z pewnością nie ten, który coś dla Was znaczy

Ramię ramię z Aniołem Śmierci…

W jej obliczu

,,Samotność"

Sam

W towarzystwie przyjaciółki - rozłąki.

Zostałem sam.

Nie ma was.

Spoglądam za okno

Deszcz

Pokrywa szybę

Niczym samotna łza

Spływająca po moim policzku.

Rozdarty od wewnątrz

Pytaniami, troskami, żalem.

Nie pojmuję dlaczego

Wszystko co bliskie zostało odebrane.

Moja bezsilność jest ode mnie silniejsza

Zamknięty w sobie

Nie oczekuję pomocy

Zostaję sam pośród nocy.

Nie to mówili mi prorocy…

Nigdy nie mam pomysłu na tytuł...

,,Bariera”

Wpatruję się w fale

Wzburzone, spienione

Wszystko zamiera…

Otacza mnie bariera.

Próbuję się uśmiechnąć,

Poznać marzeń czas

I widzieć – NAS.

Czym ona jest?

Nieśmiałością, zazdrością, miłością?

Chcę ją przekroczyć

Kruków niezliczone hordy - lecą w moją stronę.

Wbijają się we mnie

Ranią mnie…

Zamykam oczy

I wszystko znika.

TY

Sprawiasz, że się rozpada

Niszczysz to

Co mnie więzi

Uciekam

Poza barierę

Porzucając dumę

Hen daleko.

Być uwięzionym...

,,W klatce’’

Jestem

Skąpany w księżycu

Pośród zachmurzonego nieba…

Wiele mi trzeba,

Jednak ja nie wzniosę się ponad chmury.

Zamknięty w klatce życia

Nie mogę rozwinąć skrzydeł.

Zapominam, że je mam.

Wyrywam się, próbuję uciec

Nadaremno jest mój wysiłek

Marzenia uciekły,

Nie zdołałem ich spotkać,

Chwycić za rękę.

Teraz posiadam tylko udrękę,

Smutną kurtynę rzeczywistości

Kończy się moje przedstawienie,

Pozbyłem się radości

I nigdy nie zaznałem młodości…

Dokąd idziemy...?

,,Quo vadis?’’

Dokąd idziesz

Samotna istoto?

Dlaczego skąpana w ciemności

Mnie opuszczasz?

Nie doceniasz niczego

Czego Ci ofiarowałem

Nie chciałaś niczego

Słodkiej woni kwiatów

Mojego uśmiechu

Radosnego śpiewu ptaków…

Ty wciąż kiwałaś głową

Niezadowolona.

Opuszczasz mnie

Zrób coś dla mnie

Zamknij oczy

na chwilę

i powiedz

czy wiesz czego nie potrafisz docenić.

ZNIKNIJ!

Wszystko, co mnie nurtuje...

,,Strach’’

Siedzę,

Rozprawiam nad tym

Co czynię źle,

Bo swoich wad pokonać nie potrafię…

Przychodzi do mnie obłęd

Na herbatkę,

A tuż za nim wina przybywa

Na dłuższy czas.

Ciągle

Pukanie się rozchodzi

Puk puk

Stuk stuk

Jednak ja nie mam odwagi drzwi otworzyć

Chowam się za swoimi błędami

Nie wiem kto czeka na mnie za drzwiami…

Przemijam

I to właśnie sprawia, że umieram

Bo strach mnie wypełnił…

Pod wpływem emocji

,,Nocą''

Nocą,

ciemną, mroczną

leżę

z otwartymi oczyma

Bezsenność moja się zaczyna

Wstaję i wychodzę

podążam ciemną dróżką

Księżyc wita mnie

swoim srebrnym uśmiechem,

a krzyk mój odbija się echem.

Tuż obok płaczącej wierzby,

klęczy anioł

z oberwanymi skrzydłami

Jego widok mnie rani.

Biegnę, wyrywam się, odchodzę.

Dążę do światła...

Kwiat leży u moich stóp,

zmięty, pozbawiony płatków,

spoglądam na niego

widzę swoje odbicie,

bo jemu także odebrano życie...

Coś innego.

,,Książka''

Otwieram ją

jej zapach mnie pochłania.

Tonę w jej blasku

trudno zamknąć ją o brzasku.

Tonę wśród plątaniny zdań.

rozdziałów i stronic.

Nie muszę iść do kina

by zwiedzić marzeń krainę

przez najpiękniejsze sny płynę.

Noc się kończy,

dzień zaczyna

i tak trwa ta dzienna rutyna.

Wszystkich książek spisanych

przeczytać nie zdołam,

bo czasu niewiele,

a żyć jeszcze trzeba...

Spojrzenie na świat

,,Wojna''

Żyjemy wszyscy,

na jednej, wielkiej kuli

zwanej Ziemia.

Dzielimy ją wszyscy

stworzeni przez jedną

i tę samą osobę,

jesteśmy prawie identyczni...

Po co nam wojna?

Jest matką nienawiści i śmierci

Trawiła niejednokrotnie ludzkość.

Dlaczego 

błędne koło się zatacza

i nie potrafimy uczyć się na błędach...?

Nie chcę żyć na Ziemi,

która z dnia na dzień 

czerwienieje

POŚRÓD WSZECHŚWIATA.